چشاتو ببند..
خودتو تصور کن که مث … داری کار می کنی..
صبح تا شب..
دنبال یه لقمه نون، با چند سر آئله و کلی مشکلات..
فک کن یه مریضی سختم داری که کلیم هزینشه..
یعنی هرچی بدوی خرج خودتم در نمیاری..
تو این اوضاع خواستن گوشی جدید و ماشین و .. عمرن به ذهنت خطور کنه..
بزرگترین آرزوت اینه که یه شب وقت داشته باشی یه دل سیر بخوابی..
-تو این دنیا خیلی ها این جورین..
حالا چشاتو باز کن!
همه اونا کابوس بودن..
ببین چه قدر زندگی شیرینه
برو زندگیتو بکن بچه..
« نوشتهٔ پیشین سکوت.. »